AUTORYTETY?

Michalkiewicz powiada o nich, że to autorytety pacanowskie. W pierwszym planie ma na myśli oczywiście takie gwiazdy telewizyjne jak Stokrotka czy pewnie kilku innych Proroków Mniejszych z Kłamliwej. Nieistotne – wiadomo o co chodzi i elaboraty tłumaczące są tu po prostu zbędne. Na dzisiaj rzecz w tym, iż jak się okazało wcale nie grzybiarze zdominowali referendalną niedzielę – ale właśnie tacy mądrzusie od siedmiu boleści, dla których wpadnięcie  na chwilę do siedziby komisji (aby zagłosować) to był trud zbyt wielki. 

W Belgii i paru innych krajach nie wywiązanie się z obywatelskiego obowiązku oddania głosu skutkuje dolegliwą karą finansową. U nas nie – więc można na co dzień mądrzyć się ile wlezie, pouczać sąsiadów i nie wywiązywać się z podstawowej powinności człowieka i obywatela. Nic to nie kosztuje, a jeszcze i wygląda… łazi później taki jeden z drugim i pieprzy: bo to wszystko przez ten PiS. A kysz duchu nieczysty – Piotr Guział, zresztą nie mój faworyt, ale i tak inicjator referendum, ma tyle wspólnego z PiS-em co ja z baletem.

W wielu felietonach, tym się ostatnio zajmuję, pisałem nie raz i nie pięć nawet, że dobry Stwórca przypisał mi rolę świadka. Rzeczy, zdarzeń, ludzi i zmian. To jest w  istocie prawdziwe przekleństwo dla autora – stale trzeba (tak czuję) to i owo prostować, weryfikować albo uzupełniać, inaczej banialuki upowszechniają się i idą w świat. Ostatniej niedzieli porażające zwycięstwo odniosła wcale nie PO, ale Sekta Czcicieli Świętego Spokoju. Więc jako świadkowi paskudnie było mi obserwować bezruch, jaki jej członkowie zarządzili, jakoby pod pretekstem przemocy jadowicie sączonej im do uszu przez przełożonych: pójdziesz głosować to nie dostaniesz premii, a twój etatowy stołek pocznie chwiać się w podmuchach wiatru partyjnej „sprawiedliwości”. Istnieje też inna, dosadniejsza wykładnia referendalnego bezruchu: po prostu pilnowali tego, co udało im się rąbnąć w przeszłości. I jak fakty pokazują: upilnowali. Od siebie dodam tylko tyle, że na niezbyt długo. Władza spragniona pieniędzy nie cofnie się przed niczym i legendy o tym, że nie ruszy „swoich” można między bajki włożyć. Drobiazg: partyjni i bezpartyjni palacze spodziewają się znacznej podwyżki cen papierosów od nowego roku. Nie zauważyli pewnie, że uwertura tej operacji zaczęła brzmieć już w poreferendalny poniedziałek. Pięć złotych w górę na większej paczce, czyli tzw. sztandze. 1 stycznia będzie więc jeszcze ciekawiej.

Moi „faworyci” z portaliku Polacy.eu.org spotkali się z Robertem Winnickim. Domyślam się, że ściągnięcie tego było nie było ciekawego wschodzącego polityka z Wrocławia do Warszawy to był trud niemały - i warto by go jakoś opisać lub skomentować. Choćby przed zbliżającą się data 11 listopada i nowym Marszem. Niestety… Jedna tylko relacja i kilka głosów niemrawych. Nie strzeliła ani jedna migawka aparatu fotograficznego. Se minelo, se ne vrati? No tak, rozumiem, ważniejszy jest problem uwłaszczenia chłopów przez Konstytucję 3 Maja. Bez tego ani rusz w narodowym dziele…

M.Z.