I ZNOWU KTOŚ NAS WYPRZEDZIŁ...

Szanowni! Kolejny przedruk. Dowodzący, że dzisiaj pośród budynków tego typu, jak nasz stanowimy absolutny wyjątek: nie mamy przedstawicielstwa dbającego o wspólny, a nie jednostkowy interes. Cierpliwie znosimy kolejne podwyżki, kolejne erupcje arogancji urzędników administracyjnych. Dozwalamy na manipulowanie nami, dzielenie nas i obrażanie bzdurnymi interpretacjami podstawowych konstytucyjnych praw obywatelskich. Nasi dawni przedstawiciele (nie siebie mam na myśli) odmówili swojego czasu nawiązania współpracy  z innymi podobnymi naszemu budynkami. I mamy co mamy: bezhołowie, dom popadający w ruinę, rosnące koszty utrzymania mieszkań, tłok na parkingu zewnętrznym i pustkę w garażach wewnętrznych. 

Każdego dnia, każdego miesiąca składamy się na arcy-wysokie pensje i premie indolentów administracyjnych, którym nawet nie chce się sprawdzić komu powierzają iluzoryczną, bezsensowną ochronę domu – przypominam tu agencję Sat Guard nie płacącą swoim pracownikom. Ratusz otrzymał niedawno wyrok NSA podważający zasadność ustaw o wykupie. I NIE DZIEJE SIĘ NIC! Miast wyrok wykonać wypasieni urzędnicy, przedstawiam ich zarobki w poprzednim zewnętrznym tekście, wyrok „rozważają”. Dzisiaj zatem przedruk listu, jaki pewna grupa lokatorów w identycznej do naszej sytuacji wystosowała do burmistrza swojej dzielnicy. Inni działają. Co robimy my - prócz patrzenia się na siebie wilkiem?

===========================================

List mieszkańców osiedla Meissnera do Burmistrza Dzielnicy Praga-Południe – 7 października 2014r

Warszawa, 7 października 2014 r.

Sz.P. Tomasz Kucharski
Burmistrz Dzielnicy Praga-Południe m. st. Warszawy

Lokatorzy osiedla przy ul. Meissnera 7/9/11/13
00-608 Warszawa

Szanowny Panie Burmistrzu,

My mieszkańcy osiedla przy ul. Meissnera 7/9/11/13 w Warszawie zwracamy się do Pana Burmistrza prośbą o poparcie naszych starań, które mają na celu zainicjowanie zmian obowiązujących przepisów prawnych tj. Uchwały Rady Miasta Stołecznego Warszawy (XLII/999/2004) w zakresie umożliwienia najemcom wykupu mieszkań wybudowanych po 1995 roku o powierzchni przekraczającej 80 m2. Zwracamy się również o poparcie wniosku mieszkańców osiedla Meissnera o obniżenie stawki czynszu, która od 2008 roku wzrosła średnio o 81%. Opłaty te powodują bardzo trudną sytuację finansową wielu rodzin zamieszkujących nasze osiedle.

Zgodnie z założeniem Gminy Warszawa Centrum, aby powiększyć jej zasoby przyszli lokatorzy osiedla Meissnera przekazali swoje mieszkania kwaterunkowe lub własnościowe na rzecz miasta, jednocześnie zobowiązując się do płacenia podwyższonej stawki czynszu. Założeniem ówczesnego Prezydenta Warszawy Pana Marcina Święcickiego była pomoc dla tak zwanej klasy średniej, czyli dla tych, których nie stać na kupno mieszkania czy też budowę własnego domu, a chcą żyć lepiej w większych mieszkaniach.

Przeprowadzając się na nowoczesne osiedle do przestrzennych mieszkań ludzie mieli poczucie szczęścia i pełnej realizacji. Po latach tłoczenia się z rodzinami w małych mieszkankach teraz mogli zapewnić swoim dzieciom i rodzinom normalne warunki mieszkaniowe. Osiedle tętniło życiem, młode małżeństwa decydowały się na powiększenie rodzin, każdy ciężko pracował, aby opłacić bardzo wysoki czynsz. Mieszkańcy mieli nadzieję, że po kilku latach będą mieli możliwość wykupienia mieszkań.

Nikt nie spodziewał się, że sytuacja ulegnie drastycznej zmianie – w 2008 roku przyszedł kryzys, a wraz z nim podwyżki czynszów, które przyczyniły się do zubożenia całych rodzin. Dzieci, które wychowały się na naszym osiedlu po otrzymaniu edukacji coraz częściej szukały szczęścia i stabilizacji za granicą.

Brak perspektyw wykupu mieszkań, drastycznie rosnące czynsze, których wysokość była nieadekwatna do stanu technicznego popadających w ruinę budynków powodowały coraz większą irytację mieszkańców. Wielokrotnie próbowaliśmy interweniować w naszej sprawie do Prezydent Warszawy, jednak za każdym razem otrzymywaliśmy bezduszne urzędnicze odpowiedzi, że miastu nie opłaca się sprzedaż naszych lokali.

W 1999 roku, kiedy przeprowadzaliśmy się na osiedle przy Meissnera myśleliśmy, że władza chce nam pomóc, że urzędnicy są po naszej, „ludzkiej” stronie. Niestety, czas pokazał, że stanowimy dla miasta bardzo dobre źródło dochodu i jesteśmy dla niego tylko dobrym interesem.

W 2004 roku Rada Miasta Stołecznego Warszawy zablokowała możliwość zbywania lokali, podejmując uchwałę XLII/999/2004, odbierając tym samym mieszkańcom naszego osiedla nadzieję na przyszłość. Uważamy, że wykupienie mieszkań przyczyniłoby się do poprawienia sytuacji budżetowej miasta, tym samym odciążając miasto z obowiązku remontu zrujnowanych budynków.

Wykup mieszkań spowoduje również automatyczne obniżenie czynszów, co z kolei przysłuży się do zapewnienia stabilnej sytuacji finansowej całych rodzin, a w tym godnej starości osób, które z emerytury nie byłyby w stanie udźwignąć tak wysokich opłat czynszowych. Mieszkańcami naszego osiedla są również osoby niepełnosprawne, które już teraz cierpią na skutek podwyżek czynszu.

Jednocześnie chcemy zwrócić uwagę, iż większość mieszkańców naszego osiedla zamieszkuje tu od momentu oddania go do użytku, czyli od 15 lat. Nasze historie są różne, ale wspólnym mianownikiem jest fakt, iż jesteśmy Warszawiakami, którzy od lat starają się zapewnić bezpieczeństwo swoim rodzinom. Chcieliśmy poprawić swoją rodzinną sytuację, ale niestety nie mieliśmy tyle szczęścia, co inni mieszkańcy tego miasta, którzy dostali w przydziałach mieszkania z możliwością wykupu.

Jak powszechnie wiadomo kompleks budynków, w których mieszkamy został oddany do użytku przez Gminę Warszawa Centrum w 1999 roku z szeregiem wad konstrukcyjnych, które w chwili obecnej wymagają nakładu 10 milionów złotych na usunięcie tylko najbardziej pilnych usterek.

Jednocześnie otrzymaliśmy informacje, że kwota ta przekracza aktualne możliwości budżetu dzielnicy. Konsekwencje tych wad są dla mieszkańców bardzo dokuczliwe i znacząco obniżają standard lokali i części wspólnych (zalewane wodą mieszkania, klatki schodowe, garaże i piwnice, przemarzające, zagrzybione ściany, odpadające tynki zewnętrzne i wewnętrzne itp). Przyzna Pan, Panie Burmistrzu, że taki stan techniczny nie jest adekwatny do bardzo wysokich stawek czynszu, jakie muszą płacić lokatorzy.

W związku z powyższym zwracamy się do Pana Burmistrza o poparcie naszych starań w dwóch podstawowych kwestiach:

1. Obniżenie stawki czynszu dopóki budynek nie zostanie przywrócony do należytego stanu technicznego lub do momentu umożliwienia wykupu mieszkań.

2. Umożliwienie wykupu lokali, dzięki czemu:

a. będziemy mogli odzyskać podmiotowość, czyli sami zapobiegać niegospodarności i mieć wpływ na to, jak budynek jest eksploatowany i co się dzieje z naszymi pieniędzmi,

b. będziemy płacić stawki czynszu adekwatne do wartości i stanu technicznego lokali.

Jesteśmy przekonani, że w niedługim czasie uda się rozwiązać nasze, tak palące sprawy. Mamy nadzieję, że nie będziemy musieli opuszczać naszych rodzinnych domów ze względu na eksmisje czy też przymusowe zamiany lokali spowodowane naniesieniem zbyt wysokich opłat czynszowych. Domów, w których wychowały się nasze dzieci i w których mamy nadzieje wychowają się również nasze wnuki.

 =============

Przywołał: M.Z.