WŁAŚCIWIE...

Właściwie to po serii komentarzy (felieton „Zanim...”) dotyczących sprawy pewnego portalu i jego właściciela… Powiem szczerze: miałem dość. I nie słodzi tego impresja, że najwyraźniej posiadam jakąś moc sprawczą – bo pisząc o dwóch milczących blogerkach i jednym blogerze stamtąd pochodzących przywołałem ich do istnienia. Oj, dobra, przecież panie zaraz zaripostują, że to przypadek, że od miesięcy brały się do pisania, tylko ci niedobrzy uciekinierzy z portalu tak je zaczarowali… To jest proszę pań bzdura i dzikie wykręty! Fakty są jakie są i niczego tu zmienić się nie da.

No więc na tamtym forum pojawiła się… cholera, jak to nazwać? Odezwa? Niech będzie odezwa. Sprowadza się do starego jak świat twierdzenia, że oto poznajemy się, coś szlifujemy, coś wypiekamy, słowem świat jest in statu nascendi, czyli właśnie się staje. Więc musimy działać dalej, oczywiście „pod światłym przewodnictwem” i zgodnie z narzuconymi zasadami. Od razu: TAK, są narzucone, nie w sposób jawny, ale podstępny i zawarty w złośliwych komentarzach! Tymczasem to nie jest prawda, ani konieczność. Świat już jest, a podstawowym problemem nie jawi się polemika czy istnieje od wczoraj, czy od przedwczoraj, ale ostra walka o to, czy ktoś ma prawo krzywić bliźnim ogląd tego świata w imię własnego fiksum dyrdum – czy nie ma prawa. Bo jeżeli to drugie to słusznie należą mu się cięgi, jakie zresztą otrzymuje zupełnie nie ode mnie. Albo – nie tylko ode mnie.

To moje arbitralne zdanie? Niestety nie. Oto bowiem pojawia się taki komentarz (do tekstu zamieszczonego tutaj http://polacy.eu.org/#/5081/komu-antysemityzm-jest-na-reke-/%23c41484):

„…

Adam39, 2014.08.23 o 19:34

"W czasach powszechnego zamętu wierzyć trzeba własnym oczom i opierać się o to, co jest na wyciągnięcie ramienia" - zgadzam się z tym, o ile wyciągnięcie ramienia oznacza poszerzoną możliwość zdobywania wiedzy. Moim zdaniem, prawdziwie ludzkim podejściem jest właśnie dzielenie się zdobytą wiedzą, nawet czy to się komuś podoba czy nie. Dla jednych może to być obrazoburcze, niezgodne z ich pojęciem mądrości wpojonym od dziecka, dla innych jest to normalne, ogólnoludzkie a więc i polskie podejście, własnie dzielenia się wiedzą na polskim portalu o tym co nas gnębi. Postawiłem jedynkę. Ten artykuł jest mało zrozumiały, brak konkretów! w gruncie rzeczy do kogo Mufti masz pretensję, czy pretensje? "Nasz mikroświat tak dobrze odwzorował rzeczywistość, że o „porozumiewaniu się” i „wspólnym działaniu” możemy zapomnieć." Dlaczego tak uważasz? "Miałem nadzieję, że tworzony przez nas i dla nas internetowy zakątek będzie rodzajem lustra, umożliwi lepsze poznanie siebie." Czyż nie poznaliśmy się lepiej, jednocześnie wspólnie oglądając się w "lustrze" swoich wpisów? "Że jako rynek wymiany informacji i badania idei zaspokoi w tym względzie część naszych naturalnych potrzeb. A przede wszystkim, że będzie poligonem pozwalającym uczyć się i ćwiczyć w porozumiewaniu i wspólnym działaniu." A dlaczego tak nie jest? "Nic bardziej błędnego. Mufti to skała stercząca z samego jądra Ziemi. Tylko wyczerpał się kredyt zaufania, jakim obdarzał bardziej doświadczonych i pewnych swego Kolegów. Kolegów, od których chciał się uczyć, bo mają więcej doświadczenia, wiedzy, życiowego obycia i - wg własnych słów - „widzą więcej”." To że Mufti to jakby "skała", daje się odczuć już od dawna, ale jak jeszcze to zinterpretować żeby zrozumieć? Na razie to tyle

I co tu dodawać? Złośliwość w rodzaju „tylko prawdziwy kabotyn może twierdzić, że jest skałą starczącą z samego jądra ziemi”? Tym razem daruję sobie. Odskoczyłem na taką odległość (w bok – nie wyżej czy niżej!), że właściwie „dinda mi” co kto o sobie sądzi. Deklaracje to są zawsze tylko deklaracje. Reakcja na zarzuty od miesięcy formułowane przez kilka osób to rzecz zupełnie inna. Reakcji nie widzę. Żadnej. Powiem nawet nieco przewrotnie: jest coraz gorzej, zobaczymy co portal tego gościa zrobi 7 września pod Wizną. Ostatnia wizyta tamże była w  roku 2012, tylko i wyłącznie za sprawą jednej z blogerek Esperanzy, która podróż sfinansowała. Niżej podpisany rzecz całą opisał, zresztą po raz drugi. W tym roku pora na innego tuza portalu o dumnej nazwie.

M.Z.